Kartal Eğitim Araştırma Hastanesi acil ameliyathanesinde çalışan hemşire Merih Meryem Topak, yakalandığı korona virüs salgınını ve sonrasında yaşadığı süreci Gazeteistanbul.com muhabirimize anlattı. Hemşire Merih hanımın bize verdiği cevaplar şöyle:
Bize biraz kendinizden bahseder misiniz, sigara kullanıyor musunuz?
Merhaba, ben Merih Meryem Topak 33 yaşındayım. Bekarım ve ailemle birlikte Pendik’te yaşıyorum. Ailemi riske atmamak için bu süreçte hastanenin bizlere ayarladığı bir yurtta kaldım. Sigara kullanmıyorum sosyal içiciyim sadece.
Nerede çalışıyorsunuz, göreviniz nedir?
Kartal Eğitim Araştırma Hastanesinde acil ameliyathane hemşiresi olarak çalışıyorum.
Size korona virüs teşhisi nasıl koyuldu, belirtileriniz nelerdi?
Teşhis biraz tesadüfen kondu diyebilirim aslında. Bir pazar nöbetimde aşırı bir baş ağrım vardı. Ramazan ayında bu tür durumlar yaşıyordum genel olarak. Sonra anlam veremediğim bir üşüme geldi resmen içim üşüyordu. Battaniyeye sarılıp uzun bir süre uyudum. Sonrasında zorla kalktım ve bir vakaya girdim kendime gelebilmek için, bir gün önce de biraz midemde rahatsızlık vardı. Vakadan çıktıktan babam aradı görüntülü ve beni görünce biraz endişelendi ‘Rengin kötü neyin var?’diye sordu. Test yapmam için ısrar etti. Ben şahsen hiç korona virüsü kaptığımı düşünmüyordum. Çünkü yaşadığım belirtileri oruca bağlamıştım. Ailemin içi rahat etsin diye acil doktoruna gittim, test yaptırdım. Akşam iftardan sonra gayet iyiydim, baş ağrım geçmişti rahattım. Ertesi gün ailem sürekli soruyor ‘Test çıktı mı?’ diye. Onlara sonuç gelmeden ‘Ben iyiyim sonuç önemli değil, negatif gelecektir.’ Diyerek rahatlatmaya çalışıyordum. Akşama kadar sonuç çıkmadı. Ben de kendimden emin olduğum için testi unuttum. Gece 3 gibi aklıma geldi, bir bakayım dedim. Bir baktım test sonucum pozitif görünüyor. Önce inanamadım, ekrana tekrar tekrar bakıyorum tabi sonuç pozitif! Şok olmuştum. Çünkü bir gün önce iftarda ailemin yanına gitmiştim.
Gerekli önlemleri alıyor muydunuz?
Gerekli önlemleri tabi ki alıyordum. Zaten mesleğim gereği alışık olduğum bir durum. Maske, eldiven, gözlük vs. hep hayatımda. Ayrıca, takıntı derecesinde de titizim. Bu nedenle sonuç beni çok şaşırtmıştı. Ama gündeme bakıyorum herkes yavaş yavaş normalleşiyor. Biz sağlıkçılar dışında kimse olayın ciddiyetini anlamıyor. Sanırım duygusal davranıp tek başıma iftar açıyordum bir gün de ailemle iftarı açmak için eve gitmiştim. Tabi sonucu görünce kendimden çok ailem için korktum. Testi görünce gece yarısı ailemi aradım ve hastaneye gidip test vermeleri gerektiğini söyledim. Hepsi test verdi 24 saat banim için geçmek bilmedi. Aynı zamanda nöbet arkadaşlarımı da bilgilendirdim çünkü hepsi risk altındaydı.
Aileniz ve çevreniz bu süreci nasıl karşıladı?
Ailem gerçekten ben ölüyorum sandı. Zaten çok korkuyorlardı benim için, riskli birimlerde çalışıyoruz sonuçta! Ben sürecin başlarında çok stres yaşadım. Fakat sonra durdum ve bir düşündüm; Bu virüs gitmeyecek görüyor. Bir tür grip gibi hayatımızda olmaya devam edecek. Bundan sonra moralimi bozmadan nasıl devam ederim ona baktım. Hatta yapım gereği stresle yaşamayı sevmem. Gençliğime ve ek bir hastalığım olmamasına güveniyordum ve kolay değil bir virüsün beni yıkması diye düşündüm. Hayatım boyunca hep bir şeyler için mücadele ettim, virüste kim oluyor. 😊 Artık rahatım, testlerim negatif ama ailem ve çevremi çok önemsiyorum. Onlar benim kadar güçlü olamayabilir. Yaklaşık 10 yıldır spor yapıyorum, beslenmeme dikkat ediyorum, özellikle son iki yıldır neredeyse her gün yeşillik, limon kefir, zencefil ve binbir çeşit faydalı besinleri karışım yapar içerim. Bu süreçte en büyük ilacım oldular. Hatta adını da virüssavar koydum. Tavsiye ederim. Ailem de iyi ve süreci sağduyulu atlatmaya çalıştık.
Testleriniz pozitif çıktıktan sonra sizin için nasıl tedbirler alındı?
Zaten biz baştan beri bir yurda yerleştirilmiştik. Testim pozitif çıktığı gibi kaldığım yurt müdürü ile irtibat kurdum, bilgilendirdim. Gerekli önlemler yurtta alındı. Tek kişilik odalarda kalıyorduk. Haberi aldıktan sonra kapıyı kitledim. Kapıya dahi çıkmadım, yemek saatlerinde görevliler maskeli eldivenli şekilde kapıya asıyorlardı onlar uzaklaşınca ben yemeğimi alıyordum. Elbette arkadaşlarımın desteği ve yurtta bana desteklerini hiç unutamam. Halk sağlığı sistemden görüyor. Yetkililer aradı ve ne yapmam gerektiği konusunda süreç ile ilgili detaylı bilgilendirme yapıp adresime ilaçları gönderdiler. Toplam 10 ilaç 12 saatte bir alıyordum. Beş günlük bir tedavi uygulandı. İlk bir hafta semptom göstermezsem test yapılacak vs. ailemle ilgili bilgiler alındı. Onlarda her hangi bir semptom olup olmadığı sorgulandı. Bu süreç bir hafta devam etti. Tabi odanın dışına çıkamıyorum. Sokağa çıkma yasağı var zaten herkes kapalı diyorum ama aynı şey değil. Çünkü kimseyle sohbet muhabbet, temas hiçbir şey yok. Benim için gerçekten zor oldu. İnternet, kitap var tabi ama bir yere kadar sonra, sabret hastane odası ya da yoğun bakımda olmakta var diye kendi kendimi telkin ettim. Bu süre de bir semptom görmedim en büyük etken tabi ki ilahi bir güç. Ona inancım her zaman sonsuz ve ben dediğim gibi iki yıldır koronasavar ilacım var. Allah koronaya kolaylık versin benimle işi zor diye durumla dalga geçiyordum. 😊
Eldiven ve maske kullanımı bu sürece katkı sağlıyor mu?
Eldiven ve maske tabi ki etkili. Sonuçta dışarıdan teması önlüyor ama bunlar doğru kullanılırsa önemli. Diğer şekilde siz düzgün kullanmayıp eldivenle kapı açıp aynı eldivenle çantada anahtar arasanız ya da maskeyi sürekli tak- çıkar çeneye indir yaparsanız hiçbir anlamı yok, aksine virüsün gelişini hızlandırırsınız diye düşünüyorum.
Şu anki sağlık durumunuz nasıl?
Şu an ki durumum, 10 günlük karantina sonrası 24 saat arayla iki testimde negatif çıktı ve bayram geldiği için de ailemin yanına döndüm. ilk başlarda sorun yoktu ama şu an nefesim kesiliyor ve çabuk yoruluyorum sanki yaşlı bir vücuda sahipmişim gibi hissediyorum. Bu nedenle bol bol dinleniyorum.
Son olarak bizim aracılığımız ile insanlara ne söylemek istersiniz?
Süreç sonrası değişen neler oldu; birincisi bu neden başıma geldi diye üzülmedim, korkmadım her zaman başıma bir şey gelince sorgularım. Yani bir görevdi benim için en çokta bunun için mutlu oldum diyebilirim. Çünkü plazma tedavisine uygundum. Öyle bir virüsle karşı karşıyayız ki birilerinin hayatta kalması için birileri de hasta olmalı. Ben onlardandım. Ayrıca aldığınız her nefes attığınız her adım size sunulmuş bir lütuf. Sağlıkçı olmama rağmen süreci atlatmam çok zor oldu. Dikkatli ve tedbirli olmama rağmen! Sakın ola maske ve eldivenleri hayatımızdan çıkarmayalım, mecburi olmadığı sürece dışarı çıkmayalım, yasaklar bitti diye tedbirleri unutmayalım. Biz sağlıkçılar ne olursa olsun halkımızın yayındayız. Hem kendi sağlığımız hem de sevdiklerimizi üzmemek için dikkatli olalım. Sağlıklı ve güzel dünler diliyorum.
Haber: Merve Tanrıkulu
